Hendrika Verhaaf-Heij

IK BEN lIA, EN DIT IS HET VERHAAF VAN MIJN OMA. zIJ HAD 10 KINDEREN DE JONGSTE WAS NOG MAAR 2 JAAR TOEN OP EEN DAG DE DUITSERS KWAMEN EN ZE MET HUN RUG TEGEN DE MUUR GEZET WERDEN EN RECHT DE LOOP VAN DE GEWEREN IN KEKEN. GELUKKIG kregen ze de kans om te vluchten. helaas was het gezin niet compleet, de 16 jarige dochter was die ochtend al aan het werk als dienstmeid. 7 maanden lang wist oma niet of haar dochter nog leefde of niet. Pas na de bevrijding hoorde ze dat dochter met het gezin waar ze werkte in eindhoven zat. bij terug komst stonden in de voortuin 50 houten kruisen, er lagen daar 79 duitse soldaten begraven