Piet van Gerwen

Oom Piet had veel Joodse vrienden. Hij werd bij het uitbreken van de oorlog gelegerd op de afsluitdijk bij Kornwerderzand. Niet lang na de capitulatie is hij bij het verzet terecht gekomen en werkte bij de gaarkeuken in Utrecht. Oom Piet heeft diverse keren zijn leven gewaagd om joden aan een onderduikplek te helpen. Zijn groep had zelfs een adres vlak naast het gebouw van de Gestapo in de binnenstad van Utrecht. Piet is helaas in 1996 op 78 jarige leeftijd gestorven. Op zijn begrafenis werd hij o.a. toegesproken door een van zijn joodse vrienden die dankzij hem, de oorlog doorgekomen is. Hij sprak bij zijn begrafenis de volgende woorden: “ik sta hier om afscheid te nemen van mijn gawar die 53 jaar geleden, toen ik in doodsnood verkeerde, zijn jas voor me heeft uitgetrokken, mijn Jodenster van mijn colbert heeft getrokken, een fles thee onder mijn arm stopte en een hoed op mijn hoofd duwde. Ik was in Utrecht uit de trein gesprongen en op de Catharijne singel terecht gekomen. Daar werd ik door Piet opgepikt. Hij zei: “niet praten” en nam mij mee naar een duikadres. Hij heeft de hele oorlog met doodsverachting over mijn veiligheid gewaakt”. Selic, in mijn ogen was je een held en dappere trouwe vriend. de hoed die je op mijn hoofd drukte, neem ik hier symbolisch voor je af. Ik wens je een goede reis en behouden aankomst bij Adonaï, de god van de joden en Christenen. Je vriend, Jacob de Wind !!