Jan

Mijn vader is op 30 december 1944, samen met een grote groep Roermondse mannen afgevoerd naar Duitsland. Voor de Arbeitseinsatz. Naderhand heeft hij over die tocht- in het roermonds – dit gedicht geschreven:

Deportasie
De ganse nach geloupe, veer kwame sjmorgens vreug
de renbaan onger dieke sjnee versjaole
de windj zo sjterveskaad, ich waas zo meug, zo meug,
te meug om nag mien daeke oet de zak te haole.

Dae dieke blanke sjnee en zo fantasties hoog
wo ich veurgood in had wille sjlaope
en dae de kaaj mich waerde wie ich loog
en begos te sjterve mit de ouge aope

D’n oorlog waas wiet weg en alles hagelwit!
Sjterve duit men veur zich, nieks angers meer es sjlaope;
ich ging allein op waeg, want nemes ging d’r mit
en midde op de renbaan dao ging d’n hemel aope.

eine medische sjtudent haet mich flink dwars gezaete
eers waar ich duchtig kwaod op hem, toch höb ich hem noots vergaete~

Hij heeft meerdere gedichten en verhalen geschreven over de oorlog, maar deze spreekt mij het meeste aan. Op de foto sta ik met de ‘fremdenausweis’ van mijn vader, die hij kreeg toen hij bij Wupertal aan het spoor moest gaan werken.