Mevrouw Jansen

‘Ik zat in de verpleging dus dat was een beschermde omgeving…’

Veel jonge mensen in de naaste omgeving van mevrouw Jansen zaten in het verzet wat veel spanning met zich mee bracht. Sommig zaten in de gevangenis en werden gefusilleerd. ‘Dat was heel erg voor de ouders van die jonge jongens. Mijn broer zat ondergedoken omdat de Duitsers jonge manen zochten, hij zat niet in het verzet omdat hij dat mijn moeder niet aan wilde doen. Mijn neef zat wel er wel in en hij is wel opgepakt en gefusilleerd.’

Nog meer spanning was er omdat haar ouders aan het spoor woonde. ‘Als dan het alarm afging moest je snel in huis want dan kwamen de Duitsers er aan. Er werd dan een vlag uit het seinhuisje gehangen. Je hield het seinhuisje altijd in de gaten.’

Tijdens de oorlog heeft mevrouw Jansen gewerkt in de verpleging, wat veel voordelen met zich mee heeft gebracht. ‘In het ziekenhuis hadden ze alles wel dus wat dat betreft waren er geen tekorten.’ De bevrijding was een feest, dan valt er een hele last van je af omdat je dan weer vrijuit praten kan…’