Mevrouw Onings

Mevrouw Onings zag hoe ver mensen gingen voor eten en om hun eigendommen te beschermen

De familie van mevrouw Onings hadden tuinderijen ‘Mijn broer moest naar Duitsland en daar hebben we lang niets van gehoord. Dat was wel vrij angstig. Mijn andere broers doken onder met een paar buurjongens in het ketelhuis. Mijn vader ging eten brengen toen de Duitsers binnen vielen en de jongens meenamen.

Ook namen de Duitsers fietsen in beslag. Een jongen fietste de straat in en zag de Duitsers en draaide zich snel om. Toen werd hij zo dood geschoten…’